Stulecie śmierci O. Franciszka Marii od Krzyża Jordana
Zapraszamy
Majówka z SOP-em
Salwatorianie
W czwartą Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza – przypadającą w tym roku 12 maja – będzie obchodzony 56. Światowy Dzień Modlitw o Powołania. W orędziu na ten dzień Ojciec Święty Franciszek nawiązał do niedawnego synodu biskupów na temat młodzieży oraz Światowych Dni Młodzieży w Panamie. „Każdy z nas mierzy się z pragnieniami niesionymi w sercu, angażuje się w działania, które – jak ufa – okażą się owocne, wyrusza na morze wielu możliwości, poszukując właściwego kursu, który mógłby spełnić jego pragnienie szczęścia” – napisał. Orędzie nosi tytuł: „Odwaga podjęcia ryzyka ze względu na obietnicę Boga”.
Rok temu nasze zgromadzenie zakonne, czyli Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (salwatorianie), obchodziło setną rocznicę śmierci swojego Założyciela, Czcigodnego Sługi Bożego Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana. Z tej okazji nasze seminarium w czasie długiego weekendu majowego, w dniach 1-5 V, udało się na autokarową pielgrzymkę do miejsc związanych z postacią Ojca Franciszka. Aby owocniej wykorzystać ten czas, każdy z uczestników przygotowywał się do pielgrzymki duchowo, poprzez lekturę Dziennika Duchowego naszego Założyciela. Ponadto współbracia regularnie odbywali spotkania w małych grupach, podczas których wymieniali się refleksjami i dyskutowali nad tym, w jaki sposób słowa Ojca Francisza przemawiają do ich serc.
Kolejny dzień naszej pielgrzymki rozpoczęliśmy od wspólnej jutrzni w kaplicy fryburskiej wspólnoty salwatorianów. Po śniadaniu całą wspólnotą udaliśmy się do kapliczki maryjnej w Bürglen, w której znajduje się słynąca łaskami figura Matki Bożej. Było to również miejsce modlitwy naszego Założyciela podczas jego przechadzek w czasach, gdy mieszkał we Fryburgu. W kaplicy uczestniczyliśmy również we Mszy świętej, której przewodniczył nasz współbrat, ks. Wiesław Stempak SDS, który na co dzień posługuje we Fryburgu. Po Mszy pożegnaliśmy się z fryburską wspólnotą i – zaopatrzeni w pyszne kanapki zrobione nam przez panią pracującą w tej wspólnocie – ruszyliśmy w dalszą drogę.
Zastanawiałem się dłuższy czas, co właściwie napisać. Przez cały dzień myślałem o tym, co by tu ułożyć, jaką wiedzę przekazać, co wybrać, aby zaciekawić czytelnika. Postanowiłem, że jednak zrezygnuję z pisania tego artykułu. Przecież jestem tylko człowiekiem, upadam i to przecież jest normalne. Nikt tego mi nie zarzuci. Wszyscy mnie zrozumieją. Jeszcze za oknem jest brzydka pogoda i pokłóciłem się ze współbratem, więc niestety - nic nie napiszę. I tak niosłem cały bagaż tych trosk, które miałem w sercu; cały czas niosłem ten krzyż moich zmartwień. Jednakże będąc na modlitwie w kaplicy pod koniec dnia postanowiłem, że jednak spróbuję. Ojciec Franciszek Jordan, Założyciel Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, mojego zakonu, powiedział, że wielkie rzeczy dzieją się w cieniu krzyża. Mam nadzieję, że wszystko to, co dziś przeżywałem razem ze swoimi współbraćmi, działo się w cieniu krzyża.
Gdy dowiedziałem się o tym, że wyruszamy całym seminarium na pielgrzymkę śladami naszego Ojca Założyciela, Czcigodnego Sługi Bożego Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana, przyznam, że rozpaliła się moja wyobraźnia. Miałem nadzieję na doświadczenie czegoś niezwykłego, widząc miejsca tak bliskie naszemu Założycielowi.
Po dzisiejszym śniadaniu opuściliśmy Lochau. Nie było pozbawione to pewnego żalu z powodu niesamowitej, ciepłej atmosfery tamtego miejsca. Jednocześnie jezioro Badensee zasłoniło swoim urokiem ten smutek i ruszyliśmy dalej.
Dojechaliśmy do Gurtweil.
Pierwszy dzień pielgrzymki za nami! Wiele godzin spędzonych w autobusie, setki przejechanych kilometrów, jednak nareszcie szczęśliwie dotarliśmy do celu. Podróż była naprawdę udana, wiele czasu poświęciliśmy na modlitwę, ale nie zabrakło też czasu na integrację, rozmowy, zabawę, śmiech. Ojciec Jordan zachęcał nas słowami: „Użyj wszelkich sił, aby możliwie zawsze być wesołym, pogodnym, i przyjaznym!”, Myślę, że ta pielgrzymka jest i będzie przeżywana w duchu radości.
